ای خدای بزرگ ،ای ایده ال غایی من ،ای نهایت آرزو های بشری ،عاجزانه در مقابلت به خاک می افتم ،تو را سجده می کنم ،می پرستم ،سپاس می گویم و ستایش می کنم .

فقط تو، آری تو ای خدای بزرگ ،شایسته ی سپاس و ستایشی ،محبوب بشری فقط تویی ،گمشده ی من تویی ،ولی چه افسوس که اغلب تظاهرات فریبنده و زودگذر دنیا را به جای تو می پرستم به آنها عشق می ورزم و تو را فراموش می کنم !

اگرچه نمی توانم آن را هم فراموشی بنامم چون یک زیبایی یا یک تظاهر فریبنده نیز جلوه ی توست و مسحور تجلیات تو شدن نیز عشق به ذات تو است .

من هرگاه مفتون چیزی شده ام در اعماق دل خود به تو عشق ورزیده ام و بنابراین ای خدای بزرگ تو از این نظر مرا سرزنش مکن .فقط ظرفیت و شایستگی عطا کن تا هرچه بیشتر به تو نزدیک شوم و در راه درازی که به سوی بوستان بی انتها و ابدی تو دارم این سبزه ها و خزه های ناچیز نظر مرا جلب نکند و از راه اصلی باز ندارد...

در دنیا به چیزهای کوچکی خوشحال می شوم که ارزشی ندارند و از چیزهایی رنج می برم که بی اساس اند.این خوشی ها و ناراحتی ها دلیل کم ظرفیتی من است .هنوز گرفتار زندان غم و اندوهم ،هنوز اسیر خوشی و لذتم ...کمند دراز آمال و آرزو بال و پرم بسته ،اسیر و گرفتارم کرده و با آزادی –آری آزادی واقعی _ خیلی فاصله دارم

ولی  ای خدای بزرگ در همین مرحله ای که هستم احساس می کنم که تو مانند رهبری خردمند مرا پند و اندرز می دهی ،آیات مقدس خود را به من می نمایی و مرا عبرت می دهی.

چه بسا که در موضوعی ترس و وحشت داشتم و تو مرا کمک کردی ،چیز هایی محال و ممتنع را جنبه امکان دادی و چه بسا مواقع که به چیزی ایمان و اطمینان داشتم ولی تو آن را از من گرفتی و دچار غم واندوهم کردی و به من نمودی که اراده و مشیت هرچیز به دست تو است .

فعالیت می کنیم ،پایین و بالا می رویم ولی لذت و عزت فقط به دست تو است...

   کتاب راز و نیاز با خدا شهید چمران